Kan DNB-president Wellink nog aanblijven na het DSB-rapport?

DSB had een bestuursstructuur die niet bij een bank past, zei Michiel Scheltema vanochtend. De oud-staatssecretaris leidde in opdracht van de regering een onderzoek naar de val van het imperium van Dirk Scheringa.

Toezichthouder De Nederlandsche Bank (DNB) treft dus blaam, omdat zij DSB een bankvergunning heeft verstrekt zonder een reorganisatie te eisen. Ook de bescherming van klanten was onder de maat. Zij kregen bij een lening of hypotheek vaak onnodige en dure koopsompolissen aangesmeerd.

Toen de gang naar het faillissement groot in het nieuws kwam, werd het ook een politiek gevoelige zaak. Als het aan de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid ligt moet het parlement zich vaker bemoeien met actuele kwesties, zoals deze. Bedrijven en instanties verantwoorden zich normaal gesproken enkel tegenover onafhankelijke toezichthouders, aldus de regeringsadviseurs in hun gisteren verschenen rapport – dat overigens niet specifiek het DSB-debacle behandelde.

De vraag is hoe hard Nout Wellink, president van de Nederlandse bank, de kritiek van Scheltema zal proberen te weerleggen. Dat hangt niet alleen af van de inhoud van het rapport van Scheltema, maar misschien nog wel meer van de manier waarop pers en parlement vervolgens met die conclusies omgaan.

De positie van Wellink staat in ieder geval onder druk. De Tweede Kamer heeft geen bevoegdheden om hem aan de kant te zetten, schrijft het Financieel Dagblad, maar betwijfeld wordt of Wellink er verstandig aan doet voor een derde termijn als bankpresident te gaan. “Dat lijkt me uitgesloten”, aldus een Kamerlid.

Wat vindt u? Moet het parlement vaker de rol van toezichthouder op zich nemen? En zich daarin laten leiden door het publieke rumoer? En in dit geval druk uitoefenen op Wellink? Of ziet u dit als ongewenste politieke bemoeienis met toezichthouders die onafhankelijk moeten kunnen opereren?

Gepubliceerd: NRC