Radicale democratisering met ex-D66’ers

Geprikkeld door de term ‘radicale democratisering’ nam ik mij voor een stukje aan DeZES te wijden. U gelooft het of niet, dit is een afsplitsing van D66. Een splinter die splitst zeg maar, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Niet vooringenomen besluit ik maar eens op DeZES.nl te gaan kijken. In het menu prijkt de knop ’standpunten’. Dat is inderdaad een grote sprong voorwaarts. Want als er iets is waar het D66 nu aan ontbreekt, is het wel; juist ja.

Vol verwachting voor wat komen gaat, buig ik over een epistel getiteld ‘deZES Standpunten en ideeën’. Ik citeer voor het gemak even de eerste zin: “Als je iets over de weg wilt weten kun je dat beter aan de schilpad vragen dan aan de haas.” In verwarring lees ik verder: “Zo langzaam als de schilpad, gaat de oprichting van een politieke partij.”

Het lijkt verdorie wel een raadsel, maar ik houd de moed erin, en lees braaf verder. “Als u de hoop heeft hier een blauwdruk te vinden voor DeZES, dan moet ik u teleurstellen. Een potloodschets van een progressief liberale partij. De kroonjuwelen van het oude D66. Het denken is wel begonnen maar het plan is nog niet uitgedacht.”

Zit ik wel op de juiste pagina, vraag ik me af. Is dit niet gewoon http://www.d66.nl/? Plannen niet uitgedacht, geen blauwdruk, schildpad; dat zijn nota bene de rotte pilaren waar minister Pechtold momenteel nog vrolijk op staat te dansen. Ook de manier waarop DeZES is gelanceerd, doet denken aan de politieke stijl van D66 de laatste jaren. Met grote tamtam (partijcongres, persbericht, interviews) haalden ze het nationale nieuws, terwijl er nog niets op poten staat en geen enkel idee uitgewerkt is.

Terwijl ik teleurgesteld aanstalten maak om de pagina af te sluiten, valt mijn oog nog op een kreet in het beeldlogo: “Heldere ideeën.” Nu is het genoeg geweest, ik heb wel wat beters te doen. Boos trek ik de stekker uit mijn computer, maar blijf nog met een nijpende vraag zitten. Wat bedoelen ze toch met “radicale democratisering”? O ja, nu weet ik het weer; dat is veertig jaar wauwelen over een gekozen burgermeester, dreigen met kabinetscrises en je ziel uit machtswellust verkopen om regeringspartijen aan een meerderheid te helpen. Ben ik nog iets vergeten?

Gepubliceerd: Politiek-digitaal.nl