Puntensysteem VROM debet aan hoge kamerhuren

De gebrekkige doorstroming en de ongezonde woningmarkt hebben geleid tot enorm hoge kamerhuren.

Uit onderzoek van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) blijkt dat Amsterdam en Utrecht de kroon spannen met kamers van 400 euro voor 9 m2 en 350 euro voor 8 m2. Waardeloos kabinetsbeleid legt nu het lootje onder de marktwerking in woningenland.

Puntensysteem
De commissie huurbeleid-I, met daarin huurders en verhuurders, maakte in 2001 harde afspraken: de jaarlijkse huurverhoging moet inflatievolgend zijn. De bevindingen van de commissie zijn daarna op het bureau van VROM terechtgekomen. Deze ontwierp op basis daarvan een puntensysteem voor het bepalen van een maximale huurprijs. Volgens de Wet mag een kamer nu maximaal 14,15 euro per vierkante meter kosten.

Proef op de som
De LSVb nam de proef op de som en onderzocht 25 willekeurige studentenkamers per stad. Tien van de twaalf steden zitten ruim boven deze maximumprijs huurprijs. Amsterdam en Utrecht zitten zelfs op een gemiddelde van respectievelijk 26,7 en 25,2 euro per vierkante meter. Het best vertoeven is het in Eindhoven en Tilburg, daar betaalt een student gemiddeld 13,5 en 12,9 euro.

Prutswerk van commissie Huurbeleid
De “harde afspraken” van de commissie, die zelfs in een Wet zijn vastgelegd, blijken nu een lachertje te zijn. Er is zelfs niet gedacht aan een systeem van handhaving of controle. Tot eind volgend jaar ligt de Wet van het puntensysteem vast. Al in maart zou de nieuwe commissie huurbeleid-II het huidige beleid geëvalueerd moeten hebben en zou het advies uitbrengen aan de overheid. Door onderling geruzie verkeert de commissie nu al maandenlang in een impasse. Nieuwe deadline is verlegd naar 2005. Of de nieuwe Wet dan weer blijft bij kleine lettertjes in een dik boek, of dat zij eindelijk voet aan de grond zet bij handhavers van de gemeente is nog maar de vraag.

Puntensysteem VROM legt het lootje onder marktwerking
Terug naar de praktijk. Huurverlaging vragen aan een huisbaas is vaak geen optie. Er zijn genoeg studenten die wel een hoge prijs ‘willen’ betalen, als zij maar verzekerd zijn van een dak boven hun hoofd. Ondanks het puntensysteem van VROM neemt de marktwerking in deze woningsector ongebreidelde vormen aan. Doordat de Wet voor maximale huurprijs niet als beleidsinstrument ingezet kan worden, kan de lokale overheid haar verantwoordelijkheid niet nemen. Ook woningcorporaties, die over het algemeen de Wet maximale huurprijs wel naleven, zouden een grotere rol in voorlichting moeten spelen voor de kamerzoekende student.

Daling huurprijzen nog niet in zicht
Een simpel aangiftesysteem voor huurprijzen of zelfs een kliklijn voor te hoge huurprijzen lijkt al snel een oplossing voor deze onrechtmatige kaalslag op studenten, maar het circuit van belastingontduiking en onderhuur dat dan boven komt drijven zal weer leiden tot het inkrimpen van het informele woningbestand. Het laat maar weer eens zien dat het huidige woningbeleid aan een grondige herziening toe is. Helaas is het nog een tijdje wachten op, de “met-zich-zelf-in-de-knoop-liggende” commissie huurbeleid II, voordat uit de pan rijzende huurprijzen verleden tijd zijn.

Gepubliceerd: Politiek-actie.net