Moet dat nou zo, Rotterdam?

“Laten we het een veilige en mooie jaarwisseling houden. Met vriendelijke groeten de politie.” Dat berichtje ontving ik op 31 december om 21.07 uur op mijn telefoon.

Om misverstanden te voorkomen; ik was niet de enige die deze aansporing kreeg. Althans, ik ga er vooralsnog vanuit dat iedereen die in Rotterdam woont en zich heeft aangemeld voor de SMS-Alert van de politie dit bericht gekregen heeft.

Een beetje wrang was het wel. Ik zat met smart te wachten op sms-jes van vrienden en dan is het gezag de eerste die me contacteert om me te behoeden de boel kort en klein te slaan. Je zou er bijna baldadig van worden.

Had ik me daarvoor aangemeld? Nee. Op de website van de Politie Rotterdam-Rijnmond staat.

“U krijgt een SMS-bericht van de politie als bijvoorbeeld: een kind wordt vermist, een inbreker in uw buurt rondloopt of een oplichter aan het werk is. Ziet u de verdachte? Bel dan direct 0900-8844 en vertel dat u reageert op een SMS-Alert en wat u heeft gezien.”

In dit geval voelde ik mezelf een verdachte. Had ik moeten terugsturen dat ik mezelf in de gaten zal houden? Het oudejaarsbericht strookt ook helemaal niet met de eerdere sms-jes. Die gingen over wegrijden na een ongeval, een vermist kind. En dat was het. Drie berichtjes in vier maanden, waarvan de laatste in gebiedende wijs de ontvanger aansprak.

Rotterdam waarschuwt graag. Nog een voorbeeld dan maar. Laatst was ik in winkelcentrum Zuidplein. Wie als onschuldige burger deze mall binnenwandelt, wordt verwelkomd door een enorm bord van de deelgemeente Charlois. Bovenaan staat: “Het Zuidplein hanteert een collectieve winkelontzegging (CWO).” Daaronder, gelukkig iets groter, “Welkom op Zuidplein.” De onderste helft van het bord bestaat louter uit artikelen van de Algemene Plaatselijke Verordening (APV). Waaronder: “Het is niet toegestaan om hinder of overlast te veroorzaken of u zonder redelijk doel op te houden.”

Ik heb me snel uit de voeten gemaakt.

Gepubliceerd: NRC