Keurt u de actie van Ruud Lubbers goed?

De oud-informateur die de weg vrijmaakte voor de formatie van een minderheidskabinet VVD-CDA met een gedogende PVV probeert nu diezelfde formatie als politicus te frustreren. Daar zegt Ruud Lubbers, de persoon in kwestie, goede redenen voor te hebben.

In een brief aan waarnemend partijvoorzitter Henk Bleker en fractievoorzitter Maxime Verhagen uit Lubbers zijn zorgen over de godsdienstvrijheid.

“Als een gedogende PVV de Islam als een te bestrijden (politieke) ideologie karakteriseert en daarmee voort wil gaan is dat één zaak, maar als de formateur en aantredende minister-president zichzelf de ruimte laat om in voorkomende gevallen de Islam ook te karakteriseren als een te bestrijden (politieke) ideologie, dan biedt de verklaring van de drie fractievoorzitters van 30 juli 2010 geen aanvaardbare grondslag voor het CDA voor politieke samenwerking.”

In een andere brief aan dezelfde twee wijst hij op de risico’s voor ons imago in het buitenland.

“Ank, die daar namens de fractie was, kon geen antwoord geven op bezorgde vragen van twee oud-ministers van Buitenlandse Zaken, Hans van den Broek en Ben Bot, hoe het nu toch stond met de risico’s op het terrein van Buitenlandse Zaken resp. het buitenland, gezien de markante posities die Geert Wilders ter zake inneemt. Het is mij bekend dat ook VNO-NCW en de CEO’s van grote ondernemingen zich daar zorgen over maken.”

Kort gezegd komt het erop neer dat Lubbers’ standpunt inzake de wenselijkheid van een minderheidskabinet met gedoog-PVV verandert is van ‘ja, mits’ naar ‘nee, tenzij’. Uit zijn brief blijkt dat hij er zeer van bewust is niet alleen als partijprominent, maar ook als oud-informateur te spreken.

“In het debat over mijn eindverslag in de Tweede Kamer lichtte ik uitvoerig toe hoezeer er enerzijds sprake was van ferme wil bij de drie fractievoorzitters, maar hoe moeilijk het tegelijk zou zijn heldere en duidelijke overeenstemming te bereiken. Echter, nu deze brief schrijvend als lid van het CDA, de partij die in 1980 formeel tot stand kwam en waarvan ik toen fractievoorzitter in de Tweede Kamer was, wil ik het volgende beklemtonen.”

Columnist Marc Chavannes noemt de actie van Lubbers virtuoos. “Als informateur meende hij niets anders te kunnen doen dan de huidige formatiebesprekingen tussen VVD, CDA en PVV van start te laten gaan. Nu voert hij de druk binnen het CDA op om er mee op te houden. Corrigeert hij als partijlid de oud-informateur van de zelfde naam?”

Wat vindt u? Vindt u het Lubbers zijn goed recht om zijn zorgen als partijprominent te uiten? Of hoort hij als oud-informateur in dit stadium geen politiek te bedrijven? Maakt dit zijn informateurschap met terugwerkende kracht ongeloofwaardig? Of juist niet omdat hij als partijlid nu een andere mening heeft?

Gepubliceerd: NRC