De Zitting / Parkeercontroleurs incasseren smartengeld na doodsbedreiging

Ekrem K. ontstak in woede toen parkeercontroleurs op 27 augustus 2009 bezig waren met zijn auto. Hij schold de twee vrouwen uit en bedreigde ze met de dood. Donderdag stond de 43-jarige man voor de Rotterdamse rechter.


“Als jullie binnen een straal van drie meter komen, hak ik jullie kop eraf.” Met deze woorden ontnam Ekrem de mensen van Stadstoezicht Rotterdam het plezier in hun werk. Temeer omdat hij zijn woorden kracht bij zette door even later terug te komen met een ondefinieerbaar voorwerp onder zijn trui. Ook schold hij de handhavers uit. Voor “kankerzwarte” en “kankerbitch” of “woorden van gelijke strekking”, aldus officier van justitie Krijtenburg.

Diep gekrenkt

“Het incident heeft diepe indruk op mij gemaakt”, zo leest rechter De Bruin voor uit een verklaring die door beide toezichthouders is ondertekend. “Door de belediging ben ik diep gekrenkt. Het voorval heeft mij geruime tijd beziggehouden en negatief beïnvloed.”

In de elf jaar dat één van de vrouwen bij Stadstoezicht werkt is ze nog nooit zo behandeld. “Dit heeft ook invloed op mijn privéleven.” De vrouwen hebben vijf geüniformeerde collega’s naar de zitting meegenomen en laten zich vertegenwoordigen door mr. Van Leeuwen. Deze vraagt namens de benadeelden 276 euro aan smartengeld per persoon.

Beetje uitgelokt

Ekrem, vader van vier kinderen, had een reden om zo te keer te gaan. Hij ergert zich namelijk aan het parkeerbeleid in zijn wijk. Bij hem voor de deur in de Fuikstraat kun je gratis parkeren, maar even verderop is het betaald. Gevolg: het winkelend publiek parkeert voor zijn huis, waardoor hij zijn auto niet kwijt kan. Op 27 augustus parkeerde hij daarom maar op de stoep. “Ze hebben het wel een beetje uitgelokt”, aldus Ekrem.

Deze motivering wordt door de officier bestreden. “Mensen die bij Stadstoezicht werken hebben de regels niet bedacht, die voeren ze gewoon uit. Van mensen die een publieke taak uitoefenen blijf je af.”

Bierflesje gegooid

Er is nog een andere oorzaak, zo verklaart Ekrem tegenover de rechter. “Ik had toen twee à drie liter bier op.” Dergelijke hoeveelheden dronk Ekrem dagelijks na zijn diensten van soms wel twaalf uur. Nu staat hij onder toezicht van verslavingszorg Bouman. Maar goed ook, want als gebruiker van het antidepressivum Seroxat kan het nuttigen van alcohol tot vervelende complicaties leiden. Dat beweert hij althans zelf.

Ekrem wordt in ieder geval agressief van alcohol, zo bleek ook op 14 augustus. Al scheldend op zwarten, homo’s en joden liep hij slijterij de Biergids binnen. “Kankernegers werken niet en zijn lui”, zei hij terwijl er een donkere klant in de zaak aanwezig was. De verkoper maakte daar een opmerking over en zei dat hij niet meer welkom was. “Ik ben lid van de Grijze Wolven, dus ik kom er altijd in”, antwoordde Ekrem, doelend op een extreemrechtse Turkse beweging. Bij de uitgang pakte hij een flesje bier uit een krat en smeet het richting het hoofd van de verkoper. Het spatte kapot tegen een lichtbak en de donkere klant werd nat van het bier. Tijdens de zitting werden de stills van de beveiligingscamera bekeken.

Brok ijzer

“Als je vier of vijf liter bier op hebt”, zo verklaart Ekrem, “dan voelt dat alsof je een brok ijzer in je hoofd hebt.” Daarom gingen ook bij de parkeercontrole “alle remmen los”. De frustratie komt er dan uit, aldus Ekrem. “Ik was iemand anders geworden en dat was mijn probleem.” De rechter houdt hem desondanks verantwoordelijk. “U wist van te voren: als ik drink, dan word ik agressief.” Ekrem kan zich daar niet helemaal in vinden. “Ja, dat kan, maar ik zeg u nogmaals: dat was ik niet. Ik gebruik normaal nooit dat soort woorden.”

Wel geeft hij toe dat het “niet leuk” is wat hij gezegd heeft. “Ik heb er spijt van, maar daar koop ik niets voor.” Hij is niet helemaal een onbekende voor justitie, weet de rechter. Vorig jaar is hij veroordeeld voor rijden onder invloed en jaren geleden voor uitkeringsfraude. Na een alcoholverslaving van vijf jaar is hij sinds kort nuchter. Ekrems grote droom: verkeersvlieger worden in Turkije. “Ik wil weg uit Nederland.” De rechter zet een vraagteken bij Ekrems ambitie. “Kunt u wel vliegen met uw huidige psychische problemen?”

Gelijke strekking

Advocaat Manders maakt bezwaar tegen de aanklacht van belediging. De zinsnede “of woorden van gelijke strekking” maken het volgens hem onmogelijk om zijn cliënt te verdedigingen. Maar de rechter begrijpt wel waarom de officier dit er “voor de veiligheid” heeft ingezet. Als de verdachte verklaard zou hebben andere scheldwoorden te hebben gebruikt, zou de aanklacht nog overeind blijven. “Dit is geen juridisch probleem”, besluit de rechter.

Hij veroordeelt Ekrem tot een sanctie gelijk aan de eis van het openbaar ministerie: drie maanden voorwaardelijke gevangenisstraf, betaling van twee maal 276 euro schadevergoeding, honderdtwintig uur dienstverlening en een verplichte begeleiding door GGZ-instelling Bouman voor de duur van twee jaren. “Het is niet de bedoeling dat de maatschappij last heeft van uw problemen. Het is triest, maar wel echt uw verantwoordelijkheid om uw gedrag te veranderen.”

Gepubliceerd: NRC