De Zitting / Man slaat zijn vrouw met theepot op hoofd

Mohammadin I. ontkent dat hij zijn vrouw met een theepot op het hoofd heeft geslagen. Op het bureau verklaarde hij dat ze is uitgegleden in de douche en later dat ze van de trap is gevallen. ‘Ze is ergens geslagen’, maakte hij er woensdag in de Rotterdamse rechtbank van.


‘Het is onrecht.’ Zo duidt de 64-jarige Mohammadin de tenlastelegging. ‘Allemaal leugens.’ Hij  heeft een baard, een wit mutsje en praat veel, ook op de momenten dat hij stil moet zijn. Zijn woorden ondersteunt hij met handgebaren en klopjes op de tafel. Maar door de emotionele uithalen lukt het de tolk slechts om kort samen te vatten of flarden van het verhaal te vertalen. Als politierechter Trotman de foto’s van de vrouw toont slaat zijn stem over. ‘Hoe komt uw vrouw aan die hoofdwond?’, wil ze weten. Dat weet ik niet, antwoordt Mohammadin.

Geen aangifte

De broers van de vrouw hebben verklaard dat hun zus met zoontje Bilal (3) op 1 oktober 2008 naar hun huis is gevlucht. Haar hoofd was bebloed omdat ze, naar eigen zeggen, geslagen is met een theepot waarin heet water zat. De broers belden de politie, die Mohammadin thuis arresteerde en twee dagen opsloot.

Het valt de rechter op dat Mohammadin tegenover de politie verschillende verklaringen heeft afgelegd. Eerst zou zijn vrouw onder de douche zijn uitgegleden en later zei hij dat ze van de trap is gevallen. ‘Uw vrouw wilde geen aangifte doen, zij zou u vergeven hebben. Maar tegen de politie heeft u gezegd dat je in Marokko gewoon je vrouw mag slaan.’ Dat beaamt Mohammadin. ’Marokkaan, ja, daarom’, zegt hij terwijl hij zijn duim opsteekt.

Overheid die voor je opkomt

‘Hoe is het nu thuis?’, vraagt de rechter. ‘Zesendertig jaar getrouwd’, antwoordt Mohammadin. ‘Met haar tien kinderen.’ Maar in Nederland heeft hij alleen Bilal, merkt de rechter op. Ze stelt vast dat Mohammadin één keer eerder in aanraking met justitie is geweest. In 1999 en toen werd hij vrijgesproken.

Net als de rechter hecht ook officier van justitie Lambreichts aan de opmerking over het slaan in Marokko. ‘Dat zal ik toch moeten meewegen.’ Hij hoopt dat een straf herhaling voorkomt. Maar hij heeft er weinig fiducie in dat Mohammadin hulpverlening zal accepteren. Dit gezien zijn weigerachtige opstelling, die hij op 28 oktober 2008 ook vertoonde op een taakstrafzitting van het openbaar ministerie: dat is een bijeenkomst waar niet de rechter een straf oplegt, maar de officier er één aanbiedt. Als de verdachte daar niet op ingaat wordt hij alsnog gedagvaard voor de rechter. ‘In mijn eis zal ik rekening houden met de vele zwaargewonde slachtoffers door huiselijk geweld. Je moet je thuis veilig voelen. Als die veiligheid er niet is, moet er een overheid zijn die voor je opkomt.’ Wat de officier betreft krijgt Mohammadin vier weken voorwaardelijke gevangenisstraf met een proeftijd van twee jaar.

Op van de zenuwen

Advocaat Van Gemeren werpt tegen dat Mohammadin geen strafblad heeft. ‘Zo iemand heeft op grond van zijn verleden een bepaald voorrecht.’ Ook tegen de opmerking over het voorkomen van herhaling maakt ze bezwaar. ‘Wat valt er te herhalen? U heeft het over huiselijk geweld in het algemeen, maar dit heeft betrekking op meneer. Er is geen aangifte tegen hem gedaan. Het dossier is knip- en plakwerk. Ook een medische verklaring ontbreekt. Het is mogelijk dat het letsel op een andere manier is ontstaan. Meneer is niet gepokt en gemazeld in het Nederlandse strafrecht. Dan kun je weleens iets ongelukkigs zeggen.’ Ook de toestand van haar cliënt moet meewegen, vindt ze. ‘Meneer is lichamelijk niet geheel in orde en op van de zenuwen.’

Voorwaardelijke gevangenisstraf

‘Een blanco strafblad levert je geen bonuspunten op. Zo werken wij niet bij het Openbaar Ministerie’, zegt de officier. Ook de verdachte wil nog iets kwijt. ‘Het is onrecht. Mijn vrouw ging naar school en is ergens geslagen. We zijn zesendertig jaar getrouwd. Ik ben onschuldig.’

De rechter zegt dat ze het feit ‘wettig en overtuigend’ bewezen acht, maar voordat ze dat kan toelichten hervat de verdachte zijn verdediging. ‘Nu even luisteren, nu ben ik aan het woord’, zo kapt ze hem af. ‘Voor het eerst hebt u vastgezeten. Dat heeft een enorme indruk op u gemaakt. Uw vrouw wil niet dat het nog een keer gebeurt.’ De rechter zegt dat ze zich kan voorstellen dat zijn vrouw over een hoge drempel heen heeft moeten stappen voordat zij naar de politie ging. Alles afwegende komt ze tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken met een proeftijd van twee jaar.

Mishandeling is strafbaar op basis van artikel 300 wetboek van strafrecht.

Gepubliceerd: NRC