De opgekropte woede van Bokito en de Burger

“Kent u het proefproces dat op dit moment in Oostenrijk gevoerd wordt om mensapen tot rechtssubject te verklaren?”

“Bent u bereid analoog daaraan ook in Nederland te bezien of mensapen zelfstandig rechten kunnen krijgen gelet op hun grote verwantschap met de mens?”

Totnogtoe nam ik de Partij voor de Dieren weinig serieus. Net zoals ik een carnivore vriend heb uitgelachen toen hij opbiechtte ‘uit protest tegen het establishment’ op kuikenknuffelaar Thieme te hebben gestemd. Maar na kennis genomen te hebben van vorenstaande Kamervragen kan ik er niet meer omheen dat dierenrechten serieuze, politiek issues zijn.

Die mening is ook dagblad Trouw – ‘misschien wel de beste krant van Nederland’ – toegedaan. Maarliefst twee commentaren in deze krant over Bokito de boze, ontsnapte mannetjesgorilla uit Blijdorp.

Willem Breedveld, docent politiek en media aan de Universiteit van Leiden en voormalig adviseur van de premiers Den Uyl en Van Agt, dicht Bokito revolutionair inzicht toe. Volgens Breedveld neemt een kabinet burgers pas serieus als het hen ook durft tegen te spreken. “Zo niet, dan loopt het kabinet het risico dat de burger het onaangename gevoel besluipt voor de gek te worden gehouden”, aldus de columnist.

En zie hier, de vergelijking! Voordat bezoeker Yvonne de Horde werd aangevallen, had zij de aap vriendelijk toegelachen. De Horde dacht dat ze iets speciaals had met Bokito, maar volgens een apenspecialist had de mensaap vooral de pest aan haar. Dat liet Bokito op die bewuste dag ook blijken, zo blijkt uit het relaas van Yvonnes man. “Hij stak zijn tong uit naar ons, en we waren al doorgelopen naar de aapjes die daar even verderop zitten. Plots hoorden we een grote plons, en ineens stond hij achter ons.”

Het drama dat zich voltrok kennen we. Bokito dook op de vrouw, beet haar meer dan honderd keer, verbrijzelde haar linker hand, brak haar pols, haar arm en deukte haar borstkas in… Yvonne, die mogelijk twee vingers moet missen, wordt door Breedveld vergeleken met de glunderende bewindslieden die maandagavond bij Knevel en Van den Brink zo hun best deden het volk te begrijpen en te plezieren. “In één klap begreep ik wat Bokito bezielde toen hij zich vorige week door een vlaag van pure agressie liet meeslepen”, schrijft Breedveld.

Breedvelds collega Monic Slingerland gooit het over een meer biologische boeg. “Het probleem is dat we een verschillende taal spreken. Als wij lachen, trekken we onze bovenlip op. Dat schijnt op gorilla’s net zo’n effect te hebben als op ons wanneer wij een grote hond zien die zijn bovenlip optrekt en dus zijn tanden laat zien.”

Momenteel buigen ambtenaren van het ministerie van LNV zich over de Kamervragen van de Partij voor de Dieren. Ook de vraag of Bokito “misschien gepest werd en zich genoodzaakt voelde zijn vrouwtje en jonge baby’s te beschermen”. “En of de wijze waarop gorilla’s in Bijdorp gehuisvest zijn ruimte biedt aan pesten.”

Als ik het goed begrijp hangt er momenteel een nieuwe volksopstand in de lucht. De lezers van Trouw blijken nog radicaler dan Marianne Thieme. Vrijwel niemand neemt het op voor Yvonne de apenliefhebber. Uit hun reacties blijkt dat ze die hele honderd-dagen-toer een grote poppenkast vinden, dat ze zich niet begrepen voelen en ze vinden zelfs dat Bokito niet alleen stemrecht moet krijgen – iets waar Marianne Thieme volgens mij op aanstuurt – maar dat hij ook het recht moet krijgen om gekozen te worden. “BOKITO voor President!”, schreef een Trouw-lezer uit Zutphen.

Ik denk dat ik binnenkort maar eens een terrasje ga pakken op het Plein in Den Haag. In alle rust zal ik het 100-dagen-beleidsprogramma doorbladeren. En bij de eerste de beste passage waarin het kabinet mij ‘vriendelijk toelacht’, plons ik in navolging van Bokito de Hofvijver in, bestorm het torentje, en… (vult u zelf maar aan)

Gepubliceerd: Regelzucht.nl