De blauwe aanval op rood lesmateriaal

Het schijnt dat er in dit land tere kinderzieltjes vergiftigd worden met ongenuanceerde linkse propaganda. In de vorm van een schoolboek.

Neem bijvoorbeeld het maatschappijleerboek ‘Blikopener’. Daarin wordt gesteld dat de VVD een partij is die mensen aan hun lot overlaat. “Laat de mensen het zelf maar uitzoeken. Wie het zelf niet kan heeft pech”, zo vatten de schoolboekauteurs het VVD-gedachtegoed samen.

In een ander boek, ‘Impuls’ genaamd, staat dat “linkse partijen inzien dat niet iedereen zichzelf op eigen kracht kan onderhouden” en dus pleiten voor een overheid “die iedereen zoveel mogelijk kansen moet geven”. Rechtse partijen, daarentegen, zouden die sociale ongelijkheid “niet zo’n probleem” vinden.

Tot vorige week kraaide er geen haan naar, maar het is verkiezingstijd en dus voelde VVD-Kamerlid Eric Balemans zich geroepen deze zogenaamde politieke indoctrinatie aan de kaak te stellen. “Het is te zot voor woorden”, volgens de parlementariër die tevens columnist is bij een handvol onderwijsblaadjes.

Ik heb me een kwartiertje gebogen over de vraag waar Balemans nou zo van baalde. Maar kwam niet verder dan de conclusie dat de maatschappijleerboeken van tegenwoordig heel wat duidelijker zijn dan de praatjes die politici zelf houden. Zo gaat Mark Rutte bijvoorbeeld de verkiezingen in met de slogan “de VVD is er voor iedereen die iets van zijn leven wil maken“, terwijl de nummer 2 op de lijst nog niet zo lang geleden een ambitieuze Kosovaarse VWO-scholier het land uit heeft gezet. Hoe moet je zoiets nou uitleggen aan kinderen?

Deze week kwam ik voor een soortgelijk dilemma te staan. Ik kreeg een e-mailtje van ene Michelle uit Kaatsheuvel, die op internet gegoogeld had voor haar spreekbeurt, en op een artikeltje van mij gestuit was over dierenactivisme. “Ik moet mijn spreekbeurt doen over hoe dieren zien en ik vind het een heel moeilijk onderwerp. Kunnen jullie mij helpen met misschien wat spullen of gewoon informatie per e-mail te geven?”, vroeg Michelle. Zelf kon ik haar niet helpen. Ik weet alleen ‘hoe dieren smaken’, en niet ‘hoe ze zien’. Maar doorverwijzen, dat kan altijd.

Toch was dat makkelijker gedacht dan gedaan. Neem bijvoorbeeld de website ‘Dierenwerkstuk.nl‘. Op het eerste gezicht lijkt het op een objectieve, educatieve website, en zo wordt het ook gepresenteerd: “Deze website staat boordevol informatie om je te helpen bij spreekbeurten en andere schoolopdrachten.” Toch heb ik Michelle niet naar deze website door verwezen.

‘Dierenwerkstuk.nl’ is namelijk propaganda van Wakker Dier, ofwel de Partij voor de Dieren. Kinderen worden aangemoedigd een werkstuk te maken op basis van eenzijdige, belastende informatie tegen de bio-industrie. Dat alles met als doel de kinderen te rekruteren voor de missie van Wakker Dier. Marianne Thieme, directeur van Wakker Dier en lijsttrekker van de Partij voor de Dieren, verklaarde in november 2003 tegen dagblad Trouw dat ze haar werk ziet als een emancipatiestrijd. “Na de bevrijding van de slaven, de arbeiders en de vrouwen is het nu tijd voor de bevrijding van de dieren.”

Bedenkelijk is ook de afdeling ‘School’ op ‘Wakkerdier.nl’. Voor docenten heeft Wakker Dier het zogenaamde docentenpakket ontwikkeld; bestaande uit een educatiefilm, een handleiding met werkbladen, voorbeeldlessen en scholierenkranten. Bedoeld voor leerlingen van groep 7 en 8 van de basisschool. Het bijgesloten filmpje is doorspekt met anti-specisisme; de ideologie die discriminatie op grond van het behoren tot een bepaalde soort veroordeelt. Door een klaslokaal vol te proppen met kinderen, het licht uit te doen en toiletemmers te plaatsen, wordt gepoogd de jeugdige kijkers het besef bij te brengen hoe moreel verkeerd de stallen in de bio-industrie wel niet zijn.

Iedereen mag natuurlijk zo zijn idealen hebben. Ook is er niets op tegen om kinderen van tien tot twaalf jaar bekend te maken met extreme ideologieën in een gezonde onderwijsomgeving. Maar het gaat toch te ver als docenten lesmateriaal gebruiken dat door actiegroepen is vervaardigd? Dat kinderen toetsen krijgen waar activisten als Marianne Thieme de vragen en antwoorden voor bedenken?

Even terugkomend op meneer de VVD’er Balemans. Waarom heeft hij dit er niet uitgepakt als extreem voorbeeld van ideologisch gekleurd lesmateriaal dat als objectief gepresenteerd wordt? Waarom richt hij zijn pijlen alleen op een tweetal maatschappijboeken waar de VVD met naam en toenaam genoemd wordt? Of gaat het hem helemaal niet om het punt ‘gekleurd lesmateriaal’ en is het hem alleen te doen om het ‘imago van de VVD’?

Dat zou erg jammer zijn. Want zelf lijd ik nog steeds aan een ernstige vorm van vertekend historisch besef. Nooit is mij op school verteld hoeveel Joden er door Nederlanders zijn verraden. Nooit is mij uitgelegd hoe de Nederlandse staat in de naoorlogse jaren aan zoveel schilderijen van grootmeesters is gekomen. Nooit is mij verteld dat de weldoeners van de Gouden Eeuw eigenlijk moordlustige kolonisten waren. En ook heb ik nooit vernomen dat Nederland als laatste Europese land de slavernij heeft afgeschaft.

Ik zou graag hebben dat dit soort indoctrinatie voor mijn nageslacht bespaard blijft. Want stel je voor dat een volgende generatie wordt wijsgemaakt dat wij in Afghanistan alleen aan wederopbouw hebben gedaan? Of dat Nederland aan de oorlog in Irak alleen politieke steun heeft gegeven? Of dat Nederland nooit iets heeft geweten van geheime CIA-gevangenissen? Dus, Balemans, werk aan de winkel!

Gepubliceerd: Regelzucht.nl