De kiezer is gek

Hij is een windvaan, een draaikont, zelfs een leugenaar. Alles wordt nu uit de kast getrokken om de integriteit van de PvdA-leider ten grave te dragen.

Maar wat zegt dit eigenlijk over onszelf, de kiezer die altijd gelijk zou hebben?

De man die nu in een vrije val terecht lijkt te zijn gekomen, mikte vooral op het midden. Op de stoelen van Balkenende, de ontevreden CDA-stemmers die in 2003 de christen-democraat als een veilige vluchthaven zagen.

Als zwijgende onderbuik vertolkte Bos de afkeer van de verbouwing-Balkenende, zonder dat hij die afkeer luid uitsprak. Maar waarom zweeg Wouter zo? Waarom kotste hij niet net zo van Balkenende als het gros van de kiezers, dat het vertrouwen in het kabinet had opgezegd?

Misschien omdat hij helemaal niet zo’n afkeer van het kabinet had.

De achterban van Bos zou dus een valse zijn, een schijnachterban. Dat zou best het geval kunnen zijn, maar dan heeft het CDA ook een schijnachterban gehad. En dan kunnen we, als we toch bezig zijn, ook aan de wilsbekwaamheid van de SP-achterban-in-de-peilingen twijfelen. En krijgen we over 4 jaar weer het zelfde liedje.

Het ziet er wel naar uit.

Want de Nederlandse kiezer is onbetrouwbaar. Onbetrouwbaarder dan ooit. Het geluid van de straat is hard: zero tolerance, hardere straffen, grenzen dicht. En ook egoïstisch: kom niet aan mijn geld, ook al heeft de ander het nodig. We hunkeren naar leiderschap, naar daadkracht. Maar als ons eigen willetje eenmaal uitgevoerd wordt, en het nat aan onze voeten wordt, piepen we als geknuppelde zeehondjes.

Dat de kiezer gek is, daar kan ik vrede mee hebben. Maar laten we alsjeblieft onze politici niet gek maken. Lees bijvoorbeeld eens een verkiezingsprogramma, en vraag je af of je er volgend jaar over gaat piepen of niet. Neem dat als uitgangspunt. Want als de verliezers van het VVD zich straks om geknuppelde kiezers moeten bekommeren, is het einde echt zoek in onze volksvertegenwoordiging.

Gepubliceerd: Regelzucht.nl