Wees er snel bij. De maan wordt verkocht voor 22 dollar per 0,4 hectare

In Nevada loopt een man aardig binnen met het verkopen van percelen op de maan. Eén acre, ongeveer 0,4 hectare, kost bij Dennis Hope 30 dollar. Je krijgt dan een mooi certificaat met je naam er op. De 65-jarige ondernemer heeft naar eigen zeggen reeds 300.000.000 acres verkocht.


Hope, in een vorig leven buikspreker, noemt zichzelf al jaren hoofd van de Lunar Embassy Corporation. In een filmpje op nytimes.com (gemaakt door één van zijn klanten, de regisseur Simon Ennis) toont hij hoe de percelen uitgekozen worden. Met de ogen dicht wijst hij ze aan. Vergeven percelen krijgen een rode kleur. Getuige de kaart is er nog genoeg over, maar geïnteresseerden moeten niet al te lang wachten. Zij kunnen hun creditcard trekken op lunarland.com. Achter die site zit inmiddels een kantoor met een aantal medewerkers.

Hoe Dennis Hope zelf eigenaar is geworden van de maan blijft een vaag verhaal. In zijn vertelling ging het als volgt: hij zat in 1980, na een scheiding, nogal aan de grond. Om er weer bovenop te komen moest hij iets te verkopen hebben, bedacht hij. Ten einde raad keek hij naar de hemel en toen besloot hij zich de maan toe te eigenen. Hope verwittigde de Verenigde Naties per brief. “Als jullie hier een juridisch probleem mee hebben, laat het mij dan alstublieft weten”, schreef hij.

VN reageerde niet. En wie zwijgt, stemt toe

De Verenigde Naties lieten niets van zich horen en daaruit leidde Hope af dat het internationale overlegorgaan het wel oké vindt. Als Hope door journalisten gewezen wordt op het ‘Outer Space Treaty’, een verdrag uit 1967 dat claims op de maan en andere hemellichamen verbiedt, antwoordt hij steevast dat zulks voor staten geldt en niet voor bedrijven en individuen.

Eigenlijk ziet hij de maan als een bloem in een veld: wie hem het eerst pakt, mag ermee doen wat hij wil. Dus ook verkopen. Hope ‘plukte’ de maan in 1980 uit de donkere hemel. Het is niet zo dat hij de slimste op aarde is, legt hij aan Ennis uit. “Maar ik heb altijd anders gedacht dan anderen. Ik denk ‘out of the box’ en eigenlijk denk ik nu ‘out of the planet’. Ik denk dat ik hoop verstrek. Als je een stuk land hebt, heb je het gevoel dat je een succesvol persoon bent. Zelfs als je land op de maan hebt. Het geeft jou, je kinderen of je kleinkinderen de kans om misschien ooit op een dag daar te wandelen.”

Al in het jaar 2000 besteedde CNN.com aandacht aan de handel van Hope. “Echt of niet, klanten lijken het niet erg te vinden. Meer dan 300.000 mensen hebben al percelen van hem gekocht.” Onder die klanten zijn volgens Hope ook George W. Bush, Clint Eastwood, John Travolta en Tom Hanks.

In de clinch met de eigenaar van de zon

Tegen National Geographic vertelde Hope over de ‘Galactische Overheid’ die hij onlangs ingesteld heeft. Hij heeft zichzelf aangesteld als ‘interim president’ en zegt inmiddels al eigenaar te zijn van tal van andere planeten, zoals Mars, Venus en Mercurius.

Het feit dat deze Galactische Overheid die planeten claimt is volgens National Geographic problematisch – het VN-verdrag verbiedt staten immers claims op hemellichamen. Maar volgens Hope is zijn jonge regime geen lid van de VN en hoeft het zich daarom niet te houden aan haar wetten. Ondertussen stuurt hij als interim president van de Galactische Overheid brieven naar regeringen dat ze zijn hemellichamen niet mogen betreden zonder vergunning.

Dennis Hope is overigens niet de enige ondernemer die handel drijft met objecten in het buitenaardse universum. De Wiki-pagina Extraterrestrial real estate leert dat het om een keiharde wereld gaat. Onlangs kreeg Hope een brief van de eigenaar van de zon. Die wilde een naheffing sturen van 30 miljoen dollar voor het energieverbruik van alle planetaire lichamen waar Hope een claim op heeft gelegd. Daarop nam Hope een rigoureus besluit. Hij schreef terug: “We hebben besloten dat we je energie niet willen. Alsjeblieft, zet het uit.”

Gepubliceerd: NRC