Meneer V.d. Veer wacht op antwoord (NRC Handelsblad)

Eric van der Veer is een modelburger. Hij is chef van de groenteafdeling van een supermarkt en wil graag iets doen voor eenzame ouderen. Die spreekt hij vaak, bij de boontjes, de sla en de tomaten. Hij bedenkt een plan: een eettafel waar ouderen gezond en betaalbaar samen kunnen eten. Maar hij weet niet hoe hij dat moet aanpakken en vraagt hulp aan zijn gemeente.

Zo ziet premier Balkenende het graag. Burgers die initiatieven nemen om elkaar te helpen. Het motto van zijn kabinet luidt: samen werken, samen leven.

Maar de modelburger loopt tegen een muur van bureaucratie op. Dat althans ondervond Steven de Jong, de man die schuilgaat achter het nep-personage Eric van der Veer en aan 450 gemeenten een brief stuurde waarin hij hulp vroeg voor zijn project. Na zeven weken stuurde hij nog een brief, waarin hij uitlegde dat zijn verzoek nep was: een test om te kijken hoe gemeenten reageerden.

Dat viel niet mee. Slechts 13 procent van de aangeschreven gemeenten reageerde inhoudelijk. Zo’n 31 procent van de gemeenten reageerde helemaal niet en 17 procent stuurde alleen een ontvangstbevestiging. Volgens De Jong weten ambtenaren zich geen raad met initiatieven van burgers. Als ze reageerden was dat vaak wel positief (“mooi initiatief”) maar stuurden ze hem vervolgens met een kluitje in het riet (“veel succes!”).

Josefine van Ballegooijen, baliemedewerkster van het informatiecentrum in Utrecht, herinnert zich het eerste mailtje van de chef groente. “Ik dacht, wat een leuk initiatief en toen heb ik het doorgestuurd. Ik dacht naar de afdeling Welzijn.” De mail werd een paar keer doorgestuurd in de gemeente, maar hulp kreeg Eric van der Veer niet. Zijn mail belandde uiteindelijk bij de bedrijvenwinkel, volgens de gemeente hét informatiepunt voor ondernemers. Daarna hoorde de chef groente niets meer. De afdeling communicatie van de gemeente Utrecht was vanmorgen niet bereikbaar.”

Bron: NRC Handelsblad, 19 juli 2007